شرافت اجتماعی در روزگار بحران: چگونه شرافت می‌تواند امید را بازسازی کند؟
ما مردمی هستیم که بحران را نه از کتاب‌ها، بلکه از زندگی یاد گرفته‌ایم. آن‌قدر با فریادهای ناگفته و چمدان‌های نیمه‌بسته مواجه شده‌ایم که حالا
زخم خاموش تعدیل‌ها؛ سلامت روانی جامعه پس از موج بیکاری و مسیر بازسازی امید
وقتی درباره‌ی “تعدیل نیرو” صحبت می‌کنیم، اغلب توجه‌ها به جنبه‌های اقتصادی آن معطوف می‌شود: درآمد از دست رفته، هزینه‌های زندگی و بحران معیشتی. اما از
آن‌چه جنگ با ما کرد، وقتی دیگر صدایی نبود
بی‌انگیزگی و بلاتکلیفی در پساجنگ؛ چرا ذهن ما از حرکت می‌ایستد؟ جنگ که تمام می‌شود، تصور عمومی این است که حالا همه‌چیز باید به روال
حساسیت‌زدایی روانی بعد از تروما جنگ
تجربه جنگ و بحران‌های جمعی، نه فقط جسم ما، بلکه روان ما را عمیقاً زخمی می‌کند. در شرایط پساجنگ، بسیاری از مردم ایران با علائمی
وقتی زخم‌های دیده‌نشده، تصمیم‌هایمان را شکل می‌دهند
همه‌چیز از همان شب‌ها شروع شد. شب‌هایی که پنجره‌ها می‌لرزیدند، نوتیفیکیشن‌ها خبر از هشدارهای فوری می‌دادند، و مجبور بودیم در لحظاتی سخت برای زندگی‌مان تصمیماتی
کسبوکارهایی که در روزهای سخت جنگ، همراه مردم بودند
در روزهایی که بحران، زندگی مردم را به چالش کشید، برخی از کسب‌وکارها با اقدامات انسانی و مسئولیت اجتماعی خود در کنار مردم ایستادند. این
وقتی جنگ از ذهن به بدن می‌رسد
روایتی از زخم‌هایی که دیده نمی‌شوند، اما در گلو، معده، روده و اشتها فریاد می‌کشند جنگ همیشه با ویرانی ساختمان‌ها و صدای موشک و پدافند
بازتعریف آینده در روزهای پساجنگ ایران: امید، شجاعت و بازسازی در دل بحران
ایران امروز، پس از سالها جنگ و تنش، در نقطهای حساس و شکننده قرار دارد؛ روزهایی که آینده نه تنها برای جامعه بلکه برای هر
در جست‌وجوی خواب، پس از جنگ
گزارشی درباره‌ی اختلالات خواب پس از حملات شبانه و راه‌های بازسازی الگوی خواب در شرایط پساجنگ شب، همیشه زمانی برای آرامش و بازسازی بوده است؛