همه ما در روزهای سخت زندگی، نیاز به کلماتی دلگرم‌کننده داریم. اما گاهی کلمات برای توانمندسازی کافی نیست و هم‌پا و همدل می‌خواهیم. وقت‌هایی هم هست که در زندگی، چنان کم می‌آوریم که نیاز داریم دستی را روی شانه‌مان حس کنیم. زمانی فرا رسید که در سلامتپاد حس کردیم، آموزش در قالب رسانه‌ای هدفمند که آگاه‌کننده باشد، می‌تواند برای بعضی از مخاطبان‌مان کافی باشد، اما برای بعضی نه.
بیشتر و بیشتر زنانی را دیدیم که روزگار سخت برایشان یک بحران مقطعی نیست و از اصل در دل سختی به دنیا آمده‌اند. ما هنوز و تا همیشه به قدرت کلمات باور داریم. فکر می‌کنیم جملات می‌توانند آگاهی ببخشند و رشد دهند. اما دغدغه زنانی که بیش از این نیاز دارند، تا داستان زندگی‌شان را از نو بسازند، باعث شد تا مسیری جدید را از سال ۱۴۰۰ شروع کنیم.
پروژه کلکین بعد از بازگشت طالبان به قدرت و ایجاد محدودیت‌های آموزﺷﯽ و کاری که برای دختران افغانستان ایجاد شد، شروع به کارکرد. سلامتپاد به کلکین پیوست تا مهارت‌های نرم هم جزو آموزش‌های آن‌ها قرار بگیرد که بتوانند مسیر شغلی خود را بسازند.
سلامتپاد به موازات آموزش به زنان تحت آسیب برای فعال شدن در بازار کار، زنان روستایی را هم مدنظر قرار داشته است. به همین دلیل به حامیان مالی ایفا پیوست تا در مکانیزم هوشمندانه این سازمان برای فقرزدایی از مناطق محروم سهمی داشته باشد.
قصه زنانی که تحت خشونت‌های شدید قرار گرفته‌اند، با تغییر محل زندگی پایان نمی‌یابد. قدم بعدی التیام درد و رنج‌ها و پس از آن توانمندسازی برای ساختن و شروع زندگی جدیدشان است.
دنیای کار و اشتغال، دنیای بی‌رحمی است. جان‌سختی و جنگندگی می‌خواهد. مهارت های نرم یکی از کلیدی‌ترین توانمندی‌هاست. مخصوصا اگر زن باشیم و در جامعه‌ای سنتی زندگی کنیم. این برای تمام زنان صدق می‌کند، حتی می‌شود گفت برای زنان در تمام دنیا. اما اگر از نظر اقتصادی و اجتماعی در شرایطی در معرض آسیب باشیم، این سختی چند برابر می‌شود. طرح حمایت از اشتغال زنان در سلامتپاد، با این تفکر شکل گرفت که زنانی قوی
