به‌مثابه یک کنش اجتماعی و مسئولیت جمعی وقتی بحران رخ می‌دهد چه جنگی ناگهانی، چه فاجعه‌ای طبیعی یا فروپاشی‌های اجتماعی، نخستین دستورالعمل‌ها معمولاً ساده‌اند: «آرام بمانید»، «مراقب خودتان باشید»، «نفسی
کنش‌های فردی و نقش آن‌ها در تاب‌آوری جمعی در بحران‌های اجتماعی در زمانه‌ای که بحران‌های اجتماعی، زیست جمعی ما را از حالت عادی خارج کرده‌اند، نخستین واکنش بسیاری از ما
جنگ، پدیده‌ای ویرانگر است که سایه سنگین خود را بر تمام جنبه‌های زندگی می‌اندازد، اما برای نوجوانان، که در دوران حساس شکل‌گیری هویت و آینده‌نگری قرار دارند، این سایه می‌تواند
اضافه‌بار اطلاعاتی چرا تا این حد مهم است؟ عجیب نیست که بعد از کرونا و همزمان با آن رکود اقتصادی، روانشناس‌ها اپیدمی بعدی را اپیدمی بیماری روانی و خودکشی پیش‌بینی کرده باشند.
تعادل ذهن چیست؟چرا مهم است؟ نمی‌توانیم از خودمان انتظار داشته باشیم که به شرایط غیر طبیعی واکنش طبیعی نشان دهیم.
چرا شروط ضمن عقد برای زنان مهم است؟ چرا با وجود آگاهی نسبی زنان ایرانی درباره شروط ضمن عقد در سا‌ل‌های اخیر هنوز طرح آن در روزهای شیرین آشنایی برای خیلی‌ها سخت است؟ اصلا ارزش طرح کردن دارد؟
استفاده از کلمات «همه یا هیچ» و داشتن تفکر «سیاه و سفید» اتفاق عجیبی نیست؛ همه ما وقتی وارد بحثی می‌شویم، ممکن است از کلماتی مانند “همیشه” یا “هرگز” استفاده کنیم؛ اما وقتی این کار را می‌کنیم، یعنی یک موقعیت افراطی را انتخاب می‌کنیم
