برای زنانی که از آموزش و تجربه‌های اجتماعی جدی محروم بوده‌اند، دنبال روزنه‌ای گشتیم تا بتوانند دنیای‌شان را فرای محدودیت‌هایی که دچارش شده‌اند بسازند.
پروژه کلکین بعد از بازگشت طالبان به قدرت و ایجاد محدودیت‌های آموزﺷﯽ و کاری که برای دختران افغانستان ایجاد شد، شروع به کار کرد.
هدف پروژه این بود که با برگزاری یک دوره چند ماهه «گرافیک دیزاین»، دختران افغانستان را برای پیدا کردن شغل توانمند کند تا حتی در خانه نیز بتوانند کار کنند و به حیات اجتماعی خود ادامه بدهند.
این پروژه در قالب مسئولیت اجتماعی «شرکت بین‌اﻟﻤللی وند» تاسیس شد و تاکنون تمام هزینه‌های ماﻟﯽ این پروژه توسط این شرکت و داوطلبان تامین شده و ارتباط ماﻟﯽ یا حمایت دیگری از سمت نهادهای دولتی و بین‌المللی دریافت نکرده است.
همکاری سلامتپاد و کلکین
با همکاری موسسه سلامتپاد یک دوره مهارت‌نرم برای شرکت کنند‌ه‌های کلکین برگزار شد و در آن دانشجویان در مدت یک ماه، با چهار مهارت نرم کاربردی در محیط کار آشنا شدند.
این کارگاهها از آنجا اهمیت داشتند که فرای تخصص، رفتار حرفهای را برای ارتباط با مشتریان و کارفرمایان به این زنان می‌آموختند تا آنان بتوانند در دنیای حرفهای کار، هویت ارزشمند از خود به‌جای بگذارند.
سرفصل این کارگاهها به شرح زیر بود:
- خودآگاهی و فردیت
- رابطه موثر
- مسیر شغلی و کار
- رزومه نویسی
در پایان دوره اول کلکین، دستکم ۲۴ دختر افغانستاﻧﯽ گرافیک دیزاینر شده و آماده ورود به بازار کارند. آن‌ها علاوه بر مهارت حرفهای، مهارت‌های نرم را برای کاریابی یادگرفته‌اند تا بتوانند مسیر شغلی خود را رقم بزنند.
دختران پروژه اول کلکین ۱۷ تا ۳۱ سال دارند و به جز چند نفر، همه در افغانستان یا در ایران زندﮔﯽ می‌کنند. این پروژه در سال‌های آینده ادامه خواهد داشت و دوره‌های بعدی آن برگزار خواهد شد.
روایت دختران کلکین
فاطمه احمدی؛ از دانشجویان کلکین
«پروژه کلکین برای من فقط یک دوره‌ی آموزشی برای کسب مهارت گرافیک دیزاین و رسیدن به درآمد نبود؛ بلکه دوره‌ای بود که انسانیت، همدلی، همراهی، شجاعت، جسارت و قوی بودن را در من تقویت کرد. در روزهای سختی از زندگی‌ام با کلکین آشنا شدم و کلکین دلیلی و نوری شد برای رد شدن و تحمل آن سختی‌ها. مهارت‌هایی که در این پروژه یاد گرفتم به لحاظ مادی و معنوی برای من بسیار ارزشمند هستند. من با این دوره یک مهارت درآمدزا کسب کردم و به زودی به درآمد خواهم رسید.»
فریده اکرم‌زاده؛ از دانشجویان کلکین
«پروژه کلکین برای من نوری بود در سردرگمی‌هایم. در اوج تاریکی راهی بود که روشن شد ومسیری را نمایان کرد. پروژه کلکین حرفهای را به من آموزش داد که قبلا چیزی از آن نمی‌دانستم و حالا می‌فهمم چه اشتیاق غیر قابل باوری برای ادامه‌اش دارم.»
معصومه رضایی؛ از دانشجویان کلکین
«کلکین برای من دقیقا به معنای نام این پروژه است : «پنجره». جایی که از آن نور می تابد و روشنی می‌بخشد. کلکین برای من تنها یک پروژه برای یادگیری دیزاین نبود بلکه امیدی بود برای روزهایی که هیچ امید و انگیزه‌ای نداشتم. در کنار دیزاین، مسائل مفید بی‌شمار دیگری نیز در این پروژه آموخته‌ام. می‌دانم که هنوز مسیر طولانی در پیش دارم اما هر روز این مسیر را با اشتیاق و انگیزه‌ی بیشتری ادامه خواهم داد. مطمئنم در مسیر درستی قرار گرفته‌ام و به آینده‌ی حرفهای و شغلی‌ام بیشتر از هر زمانی امیدوار هستم.»
