بادی شیمینگ چیست؟ نفرت از بدن در زنان یا تن شرمی شاید شما هم بار‌ها این جملات را شنیده‌اید: “تو چاقی!” یا “تو زیادی لاغری”. قطعا با شنیدن این جملات احساس بدی به ما دست می‌دهد، احساس شرم از بدن خودمان! فکر می‌کنیم که اندام و بدن مناسبی نداریم. آیا این حس فقط به ما دست می‌دهد؟ در تحقیقی که گلیمور میان ۳۰۰ زن انجام داده است به این نتیجه رسیده که زنان، به طور متوسط ۱۳ فکر منفی درباره بدن خود می‌کنند. اما چرا برای زنان، بدن‌شان، یک چالش اساسی محسوب می‌شود؟ نفرت از بدن در زنان یک امر مسلم است یا صرفا یک گمانه‌زنی. اما دلایل این شرم از بدن در زنان چیست؟
بادی شیمینگ چیست؟ دلایل تنفر زنان از بدن خود
در تحقیق گلیمور نتیجه جالب دیگری نیز به دست آمده بر اساس این گزارش ۹۷ درصد از زنان حداقل یک بار تنفر و شرم از بدن خود را (Body Shaming) تجربه کرده بودند.
بسیاری از زنان و دختران فکر می‌کنند که اگر وزن “استاندارد” نداشته باشند، مشکلی در رابطه با بدن‌شان وجود دارد. این میل به داشتن بدن متناسب در زنان خطرناک و نگران کننده است. به طوری که می‌توان گفت عزت‌نفس و اعتماد به نفس‌شان را دقیقا هدف می‌گیرد. امروزه تصور از بدن با وزن فرد در هم آمیخته شده است؛ بنابراین اگر زنان از وزن خود راضی نباشند، احتمالاً نمی‌توانند از بدن خود راضی باشند.
استقلال شخصیتی، خاصیتی که همیشه به‌کارتان می‌آید
تن شرمی یا شرم از بدن
پدیده‌ای که با عنوان «شرم از بدن یا تن شرمی» شناخته می‌شود. تن‌شرمی نوعی عمل یا رفتار با درون‌مایه تحقیر درباره شکل یا اندازه بدن فردی دیگر است. در واقع، این پدیده نوعی رفتار زورگویانه است که می‌تواند به ضربه‌های شدید احساسی به ویژه در سنین پایین منجر شود. تن‌شرمی به سه شکل مطرح می‌شود: انتقاد از ظاهر خود، از طریق قضاوت یا مقایسه با فردی دیگر، انتقاد مستقیم از ظاهر فرد دیگر در مقابل وی، انتقاد از ظاهر دیگران بدون اطلاع آنها.
نقش رسانهها و تبلیغات در بادی شیمینگ
زنان و دختران جوان اکنون در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که بدن‌شان آنها را معرفی و تعریف می‌کند. زنان و دختران از افزایش وزن وحشت دارند و رسانهها مدام در مورد رژیم لاغری و چاقی مختلف و اهمیت کاهش وزن یادآوری می‌کنند. برنامه‌های تلویزیونی و تبلیغات صنعت مد زنان و دختران را به سوی جراحی‌های پلاستیک سوق می‌دهند و هر سال بر تعداد جراحی‌های زیبایی در نواحی مختلف بدن زنان افزوده می‌شود. امروزه زنان هنگام تماشای تلویزیون، دیدن فیلم یا تماشای مجله با تصاویر و تعاریف غیرواقعی از زیبایی مواجه می‌شوند. دختران جوان روزانه در معرض ۴۰۰ تا ۶۰۰ تصویر در فضای مجازی قرار می‌گیرند. همه این موارد عوامل موثری در جهت نفرت از بدن در زنان به وجود می‌‍‌آورد.
آموزش نادرست در کودکی؛ حس شرم از بدن در زنان
حتما شما هم این را تجربه داشته‌اید یا شاید به دختربچه‌ای در کودکی گفتید: چه دختر زیبایی هستی! ممکن است این جمله حس ما را به یک کودک نشان دهد اما برای کودک چه معنایی دارد؟ از همین جمله ساده می‌توان فهمید که زیبا بودن معیاری برای کسب مقبولیت اجتماعی در زنان محسوب می‌شود. به جای اینکه به هوش زنان و یا توانایی جسمانی‌شان در کودکی توجه شود، زیبایی مبنا و معیاری اساسی برای جلب توجه قلمداد می‌شود.
برعکس برای پسران آمادگی جسمانی و هوش آنها ملاک تایید و مقبولیت‌شان است. جامعه از پسر‌ها نمی‌خواهد که زیبا باشند. این عامل باعث می‌شود زنان با بدن خود به عنوان چیزی که حتما باید زیبا و متناسب باشد برخورد کنند. نتیجتا، موجب درگیری زنان با بدن خود و حس شرم و نارضایتی می‌شود.
شرم از بدن در دختران؛ آموزش و باورهای نادرست درهنگام بلوغ دختران
یکی از زجر‌آور‌ترین مقاطع زندگی زنان دوره بلوغ آنان است. تغییرات فیزیکی و بدنی بسیاری در این مرحله از زندگی دختران رخ می‌دهد. شاید بتوان گفت که در دوره بلوغ، زنان بیش‌ترین حد تنفر و شرم از بدن خود را تجربه می‌کنند. موجی از توصیه‌ها و راهنمایی به سمت آنها روانه می‌شود که وضعیت روحی‌شان را بدتر می‌کند و شرمندگی از وضعیت بدن خود را برای‌شان چندبرابر می‌کند.
زمانی که چرخه قاعدگی زنان شروع می‌شود و سینه‌های زنان شروع به بزرگ‌تر شدن می‌کنند، همه این توصیه‌ها حول محافظت از بدن می‌چرخد. به جای اینکه به دختران یاد بدهند که بدن خود را دوست داشته باشند و بپذیرند، مدام به آنها گوشزد می‌شود که بدن خود را پنهان کنید.
تحمل این فشارهای اجتماعی و فرهنگی در حالی است که زنان در طول تاریخ در ابعاد مختلفی برای به دست آوردن حقوق برابر و از بین بردن کلیشه‌های جنسیتی در اجتماع نقش‌آفرینی کرده‌اند و در پی آن زنانی الهام‌بخش و بزرگ را پرورش داده‌اند و همچنین دستاوردهای تاریخی ارزشمندی به دست آورده‌اند. تلاش بی‌‌وفقه زنان برای برای مقابله با کلیشه‌های جنسیتی و ساختن یک شخصیت مستقل و قوی در امتداد تاریخ بی‌شمار بوده است.
شرم از بدن در زنان باعث بروز چه آسیب‌های روانی در آنان می‌شود؟
بدیهی است که شرم از بدن در زنان باعث ایجاد مشکلات روحی و روانی خواهد شد. مشکلاتی مانند افسردگی، عزت نفس پایین، اختلالات در رژیم غذایی، خواب و غیره.
۱-اختلالات غذایی: تنفر و شرم از ظاهر بدن در زنان باعث بروز اختلال در خورد و خوراک شما می‌شود. نشانه‌های این اختلالات می‌تواند ورزش بیش از حد، وسواس بسیار بر روی کالری غذاهای مصرفی، احساس وحشت از وزن خود و غیره باشد.
۲-افسردگی: زنان با نرخ‌های بسیار بالاتری نسبت به مردان افسردگی را تجربه می‌کنند و برخی از محققان معتقدند که نارضایتی و بادی شیمینگ ممکن است نقش مهمی در توضیح این تفاوت جنسیتی در میزان افسردگی داشته باشد.
۳-عزت نفس پایین: تحقیقات نشان داده است که نارضایتی از بدن با عزت نفس ضعیف در نوجوانان صرف نظر از جنسیت، سن، وزن، نژاد، قومیت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی آنها مرتبط است.
چگونه زنان می‌توانند بدن خود را بپذیرند و دوست داشته باشند؟
صلح و مثبت‌نگری به بدن در برابر بادی شیمینگ یا نفرت از بدن در زنان مطرح می‌شود؛ یعنی اینکه همه افراد سزاوار داشتن تصور رضایت‌بخش و مثبت از بدن خود هستند؛ صرف‌نظر از اینکه جامعه و فرهنگ عامه چگونه شکل، اندازه و ظاهر ایده‌آل را تعیین می‌کند. حتی اگر از برخی جنبه‌های ظاهری بدن خود ناراضی هستید، جدا از ظاهرتان، در جایگاه یک انسان، فردی ارزشمند و الهام‌بخش هستید. افکار، احساسات و اقدامات شما تمام اجزا و ارکانی هستند که خودِ منحصر به‌فرد شما را تشکیل می‌دهند.
مثبت‌نگری به بدن در زنان درمقابل بادی شیمینگ
ممکن است از وزن یا ظاهر بدن خود ناراضی باشید و خود را به شدت قضاوت کنید. حتی ممکن است درگیر خودخوری‌های منفی باشید، به طور مثال «امروز احساس می‌کنم خیلی چاق هستم» یا «باید از پر کردن صورتم با غذا دست بردارم». نظرات منفی در مورد ظاهر شما می‌تواند بر روی تصویر بدنی که از خودتان دارید تأثیر بگذارد و احساس اضطراب، خجالت و خودآگاهی در شما ایجاد کند. اما راه‌هایی برای مدیریت نظرات انتقادی و رسیدن به پذیرش بدن‌تان وجود دارد. یکی از راهکارهایی که می‌تواند به شما در مسیر پذیرش و آرامش کمک کند یادگیری مهارت تنظیم هیجانات در مواجهه با هیجانات منفی و شدید است.
یکی از اهداف مثبت‌نگری به بدن این است که به مردم کمک کند تا این نکته را درک کنند که چگونه رسانه‌های محبوب فهم آنها را از بدن‌شان شکل می‌دهند. رسانهها همچنین نگرش ما را درباره تغذیه سالم، ورزش، نوع پوشش و غیره شکل می‌دهند. فهم همین نکته ساده باعث می‌شود که ما درک واقعی‌تر و بهتری نسبت به بدن خود داشته باشیم.
یکی دیگر از اهداف مثبت‌نگری به بدن توجه به این نکته است که تصور ما از بدن‌مان بر روی سلامت روانی و جسمی ما بسیار تاثیرگذار است. داشتن تصور بدنی سالم در احساس افراد نسبت به ظاهر خود و حتی قضاوت درباره ارزش خود نقش بازی می‌کند. جالب است بدانید که حتی اگر ما در معرض پیام رسانهها درباره بدن ایده‌آل باشیم، ممکن است بیش‌تر به اختلالات غذایی یا اضطراب و استرس دچار شویم.
قدرت شخصیت ساختنی است نه اتفاقی
چرا صلح با بدن برای زنان مهم وضروری است؟
“صلح با بدن” جنبشی بود که در مقابل ایده‌آل‌های غلطی که جامعه برای یک بدن خوب قبول داشت اتفاق افتاد. این جنبش ریشه در این اعتقاد دارد که همه افراد باید از تصویر بدنی مثبت برخوردار باشند و انواع تیپ‌های بدنی، از تمامی قدها، وزن‌ها، رنگ پوست‌ها و … همگی باید پذیرفته و تحسین شوند.
شروع رسمی جنبش صلح با بدن به اوایل سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد؛ شروع جنبش به دفاع از پلاس سایزها مربوط می‌شد؛ این جنبش داشتن چربی و اضافه وزن را در صورتی که موجب آسیب به سلامتی نمی‌شد کاملا طبیعی جلوه می‌داد و افراد را به پذیرش وزن خود دعوت می‌کرد.
البته صلح با بدن از همان ابتدا وجود داشته، بین دهه‌های ۱۸۵۰ تا ۱۸۹۰ جنبشی که به پایان دادن عجیب‌ترین و خطرناک‌ترین ترندها در طول تاریخ و روند پوشش کرست و بندکشی‌هایی که بدن زنان و اندازه کمر را باریک‌تر می‌کرد، اتفاق افتاد. این جنبش جزو اولین جنبش‌های صلح با بدن بود. جنبش صلح با بدن که از سال ۲۰۱۰ شروع شد به علت وجود پلتفرم‌های اجتماعی و آنلاین، همه‌گیر و جهانی شد و حتی برندهای زیادی را مجبور به تغییر سیاست‌های خود کرد.
مثبت‌نگری به بدن تلاش می‌کند تا به افراد در باورهای که به تصورات اشتباه از بدن زیبا و قابل قبول ختم می‌شود، کمک کند. با این کار تصور واقعی و معقول‌تری نسبت به بدن ایجاد می‌شود. چنین پذیرشی ممکن است به مبارزه با آسیبی که تصور اشتباه از بدن بر سلامت روحی و جسمی زنان می‌گذارد، دارد کمک کند.
تلاش برای اصلاح نگرش‌ها در برابر بادی شیمینگ
آیا شما هم تا کنون احساس شرم از بدن را در خودتان تجربه کرده‌اید؟ آیا تا به حال به خاطر احساس شرم از بدن به فکر جراحی زیبایی یا رژیم‌های سخت لاغری یا چاقی افتاده‌اید، فقط برای اینکه با استانداردهای جامعه تطابق داشته باشید.
شاید وظیفه همه ما باشد که از کودکی به فرهنگ‌سازی و آموزش دختران و زنان دوباره بیندیشیم. ما نیاز به بازنگری و اصلاح نگرش‌های‌مان درباره استانداردهای اندام و بدن زنانه‌مان داریم. آموزش و سواد رسانه‌ای نیز به این بازنگری و تغییر و اصلاحات در تاریخ کمک خواهد کرد.
